Karga'şa

yaz’a

I.
Bütün kargalar senin.
Bütün kargalar benim.
Dünyanın bütün güzelliği ellerinde
Narların şu sıcakta daha çok tanesi olduğundan
Bu şiiri biliyorsun diye seviyorum seni
Ve beş kişinin çıkamadığı mağaraları
Seni öldürmek için girdiğim bütün dehlizlerden su çıkarmama bağlayabilirsin
Coğrafi terimlerin sevgime yakışmadığı şu günlerde
Seni dünyanın diğer kutbu kadar sevdiğimi itiraf edemiyorum
Bütün kargaların sesi güzelse aslında
Senin kulakların bilmiyordur bunu.
Benimle bir kargaya selam vermek için çıkacağın yollarda
Afrika unutulmasın
Afrika; seni susuzken de sevebilmek için en mükemmel kıta.

II.
İçimdeki kargaları kaçırmak için yapılan korkuluklar
Bu birçok kıtayı kasırga altında bırakıp seni kaçırıyor
Seni bir sürü papağanla eş tutmak isterdim fakat
Ben kargaları daha çok seviyorum.
Biz topluluk olarak kargaları daha çok seviyoruz.

Sana kargaşayla beslenen birkaç düşey yokuş göstermiştim dün
Benimle gelebileceğini hesaba katarken
Yokuşları sevmediğini ve astımın olduğunu,
Babanı erkenden babalıktan reddettiğini
unutmuştum.
Ben bir yıl kendime küserim bu yüzden,
Seni iyileştirmeyen şiirleri okuyarak.
Sonuç olarak;
Sen benimle gelmezsin
Ve ben kendime yeni kıtalar ararım.
Amerika’yı tekrar keşfedersem
Ertesi gün seni özlerim.

III.
Bütün Amerika senin.
Bütün Amerika benim.
Dünyanın bütün Amerika’sı ellerinde
Ümit Burnu’nun şu sıcakta daha geçilmez olması,
Kargaların suçu olmalı.

IV.
Senin ‘küçük deniz’in,
Seni okyanusta bile özleyecek! -